Voorjaar 2017 op Deroedelthuis

Wat is het genieten om in de tuintjes te gaan schatgraven. Overal waar je het afgevallen blad en takjes weghaalt, vindt je weer de planten van vorig jaar terug en soms zelfs verrassingen van planten die ik vorig jaar “geadopteerd” had maar nog niet wist hoe ze er zouden komen uit te zien. Er zijn zelfs al vroege planten die bloeien en andere met nieuwe knoppen/scheuten, wat gaat het snel! Bij de honden zelfs al het eerste waterbal spel en een badderaar . Ook Deroedelthuis staat volop in bloei. Wat ben ik blij met al mijn zeer welkome gasten die komen logeren of voor de dag-of weekeindeopvang komen. Zoveel mogelijk leef ik bij de dag maar het is wel een hartverwarmend idee dat ik met de pubers/jonkies nog, hopelijk, een lang leven op mag lopen. En wat vertederend wat je al samen met de oudere honden hebt opgewandeld. Pootje in hand zogezegd. Bij de nieuwe gasten zijn er een paar die samen met hun baasje [s] al een flinke ontwikkeling hebben meegemaakt door trauma,s of anderszins. Het is zo dankbaar dan om ze te zien groeien in zelfvertrouwen oftewel met 4 poten in de klei, jezelf echt over te durven geven aan spel en slapen. En vanuit die overgave hun ogen, lijf  stralend te zien genieten! Ik kwam erachter dat mijn bericht van 21 jan. spontaan van de site was verdwenen. Het is een beetje vreemd om van het herfstbericht over te springen naar het voorjaar bericht, daarom toch nog, als afscheid van deze winter een paar wintersfeerfoto,s. Ik weet nog wel heel goed het gevoel toen ik het bericht schreef. Wat was ik blij met die lichte vorstweek, ik kreeg er zoveel energie van dat ik zelfs op mijn zomertijd wakker werd, rondom 6.30, vol levenslust. Waar Benjaminn mijn trouwe hulp en ik heel erg om moesten lachen was dat tijdens het schoonmaken Silver een dweil had weggekaapt en er triomfantelijk, als een prooi, mee vandoor ging, honden uitdagend om het maar te durven af te pakken. Vooral omdat zo,n actie eigenlijk niet in haar karakter zit. Wel heel speels maar voor dat soort ondeugd te serieus. Tot lezens maar weer ná de voorjaarsvakantie.